ચાલને દોસ્ત ફરી એકવાર મળીયે
સુખ દુઃખની ક્ષણ સાથે બેસીને માણીયે
મનના તાર ફરી એકવાર ઝણઝણાવીએ
ચાલને દોસ્ત ફરી એકવાર મળીયે
દુઃખની ક્ષણને આજે સુખની ઘડીમાં પરોવીએ
મનની ભીતર ફરી એકવાર ડોકિયું કરીએ
ચાલને દોસ્ત ફરી એકવાર મળીયે
'હું છું ને યાર' એ કહેવા -સાંભળવા મળીયે
'ઓલ ઇઝ વેલ' કહી ફરી હસવા હસાવવા મળીયે
ચાલને દોસ્ત ફરી એકવાર મળીયે
નારી ઓ નારી, તું તો છે જગમાં ન્યારી
તું ચાહે તો છે જગદંબા, તું ચાહે તો રંભા
કેટકેટલા સ્વરૂપ તારા, જગ છે તને આભારી
તું બની ચાંદ પર જનારી, છતાં પણ તું
પ્યારી
સેનામાં સ્થાન જમાવી, તું સરહદ રક્ષનારી
કેટકેટલા સ્વરૂપ તારા, જગ છે તને આભારી
માં બની તું બાળકની, જગજનની જગતની
લાડકડી તું માબાપની, તું તો કુલતારણી
કેટકેટલા સ્વરૂપ તારા, જગ છે તને આભારી
ભાઈ કાજે રક્ષા કરનારી, જરૂર પડે રણચંડી
હે નારી તું કઈ માટીની, જડતી નઈ તારી
જોડી
કેટકેટલા સ્વરૂપ તારા, જગ છે તને આભારી
મહિલા દિવસનો મહિમા
8મી માર્ચ આવી અને
મહિલા દિવસની શુભેચ્છાઓનો વરસાદ ચાલુ થઇ ગયો....આખું વર્ષ જે યાદ ના કરતુ હોય, એ પણ આ દિવસની
શુભેચ્છાઓ તો આપે જ છે...સારું છે..એક દિવસ તો સન્માનથી યાદ કરે છે બધા...
પણ અહીં પ્રશ્ન એ થાય છે કે જો એક દિવસ સન્માન આપવામાં વાંધો નથી તો પછી બાકીના 364 દિવસ કેમ નહિ ? આપણે બધા જ જાણીએ છીએ આપણી લાઈફમાં 'નારી' નું શું સ્થાન છે. "માં" વિના આપણું અસ્તિત્વ શક્ય જ નથી આ પૃથ્વી પર. આપણા જીવનમાં અને આજુબાજુ ઘણી એવી સ્ત્રીઓ છે, જે કોઈને કોઈ રીતે આપણી સાથે જોડાયેલી છે...એ બહેન હોઈ શકે, પત્ની હોઈ શકે, મિત્ર હોઈ શકે. આ બધા જ આપણા જીવનના એવા સ્ત્રીપાત્રો છે કે જેમના વિના પણ આપણી લાઈફ અધૂરી જ છે. એવી એક કલ્પના પણ અસહ્ય લાગે કે જેમાં "નારી" ના હોય. અરે આંખ બંધ કરીને ભગવાનને યાદ કરીએ તો પણ જે સ્વરૂપ આંખ સામે દેખાય એ પણ કોઈ દેવી જ હોય છે, જે "નારી" છે. ધરતી પાર આવ્યા બાદ સૌથી પહેલો ચહેરો દેખાય તે પણ "માં" અને જીવનમાં ક્યારેક કોઈ ક્ષણે દુઃખ થાય કે ઠોકર વાગે તો પણ "ઓ માં" એવું જ અનાયાસે બોલાઈ જાય છે.
તો શું સ્ત્રીને "મહિલા દિવસ" ની શુભેચ્છા આપવાથી એ એમ્પાવર થઇ જાય છે ? તો જવાબ છે "ના". તો વુમન એમ્પાવરમેન્ટ કઈ રીતે શક્ય છે ? સારું શિક્ષણ, સારી તકો અને જીવનની દરેક ક્ષણને "પુરુષ" સમોવડી તકો આપવી. હા, એક રીતે આ વુમન એમ્પાવરમેન્ટ થયું અને આ રીતે હવે સમય બદલાયો છે અને આ બધી તકો મોટાભાગે સ્ત્રીઓને મળતી જ હોય છે. તો, "મહિલા દિવસ" કઈ રીતે ઉજવવો ?
ઘરના મહત્વના નિર્ણયોમાં સ્ત્રીનો મત જાણો
ઘર અને પરિવાર સિવાય પણ સ્ત્રીની પોતાની કઈ ઈચ્છાઓ અને શોખ હોય છે, એને પણ સમય આપો.
ઘરના સભ્યોની કાળજી લેવામાં સ્ત્રી પોતાની કાળજી લઇ શકતી નથી, ક્યારેક એને પણ પૂછો "તને કેમ છે".
પરિવારને ભાવતું ભોજન બનાવી અને જમાડવામાં સ્ત્રીને સંતોષ મળે છે, પણ ક્યારેક એને પણ પૂછો "તને શું ભાવે છે".
પરિવારના દરેક સભ્યની તબિયત સાચવવામાં "નર્સ" બની જતી સ્ત્રી પણ ક્યારેક બીમાર હોઈ શકે, એને પણ આરામની જરુર હોય છે.
"ઘરની નારી" ને Taken for Granted" ના લો. એને પણ એ વાતનો અહેસાસ કરાવો કે એ પણ "ઘરની અત્યંત મહત્વની પિલર" છે અને આ જ સાચા અર્થમાં "સ્ત્રી સશક્તિકરણ" છે અને સાચા અર્થમાં "મહિલા દિવસ" ની ઉજવણી છે.
"નારી" ને સન્માન આપીને અને તેના કામની યોગ્ય કદર કરીને સાચા અર્થમાં દરેક દિવસ મહિલા દિવસ બની શકે છે અને આ તો રોજિંદી લાઈફમાં થવું જોઈએ. "સ્ત્રી" એટલી સરળ છે ને કે સારા બે શબ્દો અને પ્રેમથી આપેલી 2 મિનિટ પણ એના માટે "સન્માન"થી વિશેષ છે. તો, આવો સંકલ્પ કરીએ, દરેક દિવસને "મહિલા દિવસ" બનાવીએ બસ પ્રેમ અને સન્માનની નાની ભેટથી.
Happy Woman's Day to all.
#International Woman's Day
21 ફેબ્રુઆરી "વિશ્વ માતૃભાષા દિવસ" તરીકે ઉજવાય છે. પણ તમને અને મને આ પ્રશ્ન તો થાય જ છે કે કોઈએક જ દિવસે માતૃભાષા દિવસ ઉજવવો કેમ પડે ? જે માતૃભાષા આપણા રોજિંદા જીવન સાથે જોડાયેલી છે, જે આપણી સવારથી રાત સુધી ઘરમાં બોલાય છે, એને આપણે એક દિવસ ખાસ કેમ યાદ કરવી પડે ?
આ માટે પણ કોઈક અંશે આપણે જ જવાબદાર છીએને....અંગ્રેજી મીડીયમ અને પશ્ચિમી સંસ્કૃતિના આંધળા અનુકરણમાં આપણે "અંગ્રેજી" બોલવાનું જેટલું ગૌરવ લઈએ છીએ, એટલું ગૌરવ માતૃભાષા આવડવાનું અને બોલવાનું કેમ નથી લેતા ? ઘરની બહાર નીકળીએ અને જો કોઈ અજાણ્યું માણસ બહાર મળે તો આપણે તેમની સાથે માતૃભાષામાં વાત કરીયે છીએ ? આપણે ચાલો ગુજરાતની જ વાત કરીયે. મોટાભાગે બહારના જે લોકો અહીં આવીને વસ્યા છે, એ પણ ગુજરાતી સમજતા થઇ ગયા હોય છે, તો પણ આપણે ઘરની બહાર નીકળીએ એટલે હિન્દી કે અંગ્રેજીમાં જ વાત કરીયે છીએ. અરે ભાઈ હવે સમજાયુ એક દિવસને "માતૃભાષા દિવસ" કેમ ઉજવવો પડે છે.
આપણે ગુજરાતી થઇને જો ગુજરાતી બોલવાનું ગૌરવ ના લઇ શકીયે, તો પછી આપણે આવા દિવસો ઉજવવા પડે. અને આ લોકો જ વિદેશ જઈને કોઈ "આપણું" મળી જાય, "માતૃભાષા" માં વાત કરવાવાળું મળી જાય અને જે ખુશીથી મળતા હોય - એજ દર્શાવે છે આપણી માતૃભાષા આપણને કેટલા જલ્દીથી જોડી દે છે એકબીજા સાથે.
"માં' , "માતૃભૂમિ" અને "માતૃભાષા" ત્રણેય સ્ત્રીલિંગ માં જ બોલાય છે, કેમ ખબર છે ? કારણકે આપણને આ ત્રણેય હંમેશા મમતા આપે છે. સૌથી વ્હાલી "માં" અને "માં" જેવો પ્રેમ માતૃભૂમિ અને માતૃભાષામાં જ મળે છે. આપણને વિચારો અને સ્વપ્ન આપણી પોતાની ભાષામાં જ આવે છે. સર્જનાત્મક વાતની કે લાગણીની રજુઆત જે અંદાજથી પોતાની માતૃભાષામાં કરી શકાય એ કદાચ બીજી ભાષામાં ના જ થઇ શકે.
ચાલો ત્યારે આપણે તો રોજેરોજ "માતૃભાષા દિવસ" છે....આજે તો એક નિમિત્ત બનાવ્યું છે આ વાત સમજવા માટે.... મને ગુજરાતી હોવાનું ગૌરવ છે અને એટલે જ આજના દિવસે મારી માતૃભાષા "ગુજરાતી" માટે જ લખ્યું છે.
"જ્યાં જ્યાં વસે ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત"
